10 Tetor 2025

Një nga monumentet më të famshme të lashtësisë greke, Odeoni i Herodes Aticus, do të mbyllet pas përfundimit të sezonit artistik të këtij viti për një projekt restaurimi që do të zgjasë rreth tre vite.

Lajmi është bërë publik nga Ministria e Kulturës së Greqisë, e cila njoftoi se nga mesi i tetorit teatri i gurtë, i ndërtuar në shpatin jugperëndimor të Akropolit, nuk do të jetë më i aksesueshëm për publikun.

Shfaqja e fundit në këtë skenë ikonike do të mbahet më 16 tetor, me protagoniste kompozitoren e njohur greke Evanthia Reboutsika dhe një orkestër simfonike nga Stambolli, e specializuar në interpretimin e muzikës së filmave dhe veprave klasike.

Struktura gati 1,900-vjeçare do t’i nënshtrohet ndërhyrjeve të thella për të riparuar dëmet e shkaktuara nga koha, lagështia dhe restaurimet e hershme, që kanë ndikuar në stabilitetin e saj. Efektet e mikroorganizmave mbi gurët antikë janë ndër problemet më shqetësuese që do të trajtohen nga ekspertët.

Punimet do të përfshijnë forcimin e mureve, modernizimin e hapësirave prapa skenës, si dhe rishikimin e elementeve të strukturës, gjithçka nën drejtimin e një ekipi specialistësh nga Universiteti Teknik Kombëtar i Athinës.

Odeoni, i ndërtuar rreth vitit 160 pas Krishtit nga Herodes Aticus në nder të bashkëshortes së tij të ndjerë, Regilla, ka qenë prej vitit 1955 skena kryesore e Festivalit të Athinës, duke pritur disa nga artistët më të njohur botërorë – nga Maria Callas dhe Frank Sinatra, deri te Luciano Pavarotti, Sting dhe Foo Fighters.
Rihapja e teatrit është planifikuar për vitin 2028.

Por Odeoni nuk është i vetmi monument që do të mbyllet këtë tetor. Edhe Kanali i Korintit, një tjetër vepër historike që lidh Gadishullin e Peloponezit me Greqinë kontinentale, do të ndërpresë përkohësisht qarkullimin e anijeve nga 14 tetori, për të mundësuar fazën përfundimtare të restaurimit të shpatit.

Ky kanal, i gjatë 6.3 kilometra dhe i hapur rreth 140 vjet më parë, shërben si rrethrrotullim i rëndësishëm detar dhe atraksion turistik, duke shkurtuar ndjeshëm distancën mes Detit Adriatik dhe atij Jon, edhe pse përdoret vetëm nga anije me gjerësi më të vogël se 17 metra.

Dëshira për të kapërcyer istmin e ngushtë të Korintit daton që nga lashtësia. Në atë kohë, anijet transportoheshin mbi një rrugë prej guri, të quajtur “Diolkos”, ku lëviznin me karroca përmes një shtegu rreth 6 kilometra që lidhte Gjirin e Korintit me Gjirin Saronik.